Hoe komt het dat zoveel horeca-uitbaters zich niet willen schikken naar de regels en categoriek weigeren om de ‘Witte kassa’ te installeren? Dat er enige verontrusting is rond de omschakeling naar een nieuwe –evenwel onvermijdelijke- aanpak, is begrijpelijk. Maar je kunt je ook terecht afvragen welke toekomst een sector heeft die onder het huidige systeem het grootste aantal faillissementen kent en waar een groot deel van de werknemers nog steeds onder de radar blijft? Dat is de realiteit. We kunnen er niet zomaar van uitgaan dat de huidige praktijken zullen veranderen door te blijven hameren op de wettelijke, regelgevende en administratieve voorschriften die aan de sector worden opgelegd. Daartegenover moeten ook de simplistische, foutieve en soms gevaarlijke argumenten tegen het systeem worden geweerd.

Laten we het nogmaals herhalen, want veel horeca-uitbaters verkeren nog steeds in twijfel… De Witte kassa moét gebruikt worden. Het is een wettelijke verplichting. Toegegeven, de communicatie rond dit dossier is allesbehalve optimaal verlopen en sommige informatiecampagnes hebben er zeker nog een extra laag verwarring aan toegevoegd. Ook de overheid draagt hierin een verantwoordelijk, aangezien ze van de Witte kassa een soort feuilleton heeft gemaakt waarbij de makers zich vooral gericht hebben op het decor in plaats van op het script en de achterliggende uitdagingen.

Het moet gezegd: België heeft een culinair erfgoed om U tegen te zeggen, met een uitzonderlijk creatief en innovatief potentieel. De fiscale, sociale en administratieve context is daarentegen niet de meest gunstige. Het is daarom heel begrijpelijk dat de Witte kassa, en de nieuwe verplichtingen die daarmee samengaan, gezien worden als nog maar eens een belemmering voor het stimuleren van het ondernemerschap en als een bedreiging voor de winstgevendheid van de sector.

Maar is de Witte kassa niet de boom die het bos verbergt? Is een volledig ‘witte’ horeca dan niet levensvatbaar en winstgevend? Wat zijn de vooruitzichten voor horeca-uitbaters in een nieuwe maatschappelijke context waarin de consument steeds meer transparantie en ethiek verwacht?

De Witte kassa biedt tal van voordelen voor zij die ze willen zien: nagenoeg geen betalingen in cash meer, geen ‘dubbele’ boekhouding, financiële balansen die de economische realiteit van de onderneming weerspiegelen en de relatie met banken en leveranciers vereenvoudigen en een correcte weergave bieden van de waarde van de onderneming bij een overdracht; sociale en fiscale controles zonder angstzweet, en misschien zelfs nog belangrijker: werknemers die volledig in orde zijn, de nodige verzekeringen hebben en daardoor ook trouwer aan hun werkgever zullen blijven.

Onbetaalbaar denkt u? Absoluut niet! Er bestaan tal van manieren om de personeelskosten te optimaliseren. In de meeste gevallen zorgt dit voor een daling van de loonkost in het geval van een volledige aangifte ten opzichte van een gedeeltelijk aangegeven loonkost (de zogenaamde ‘grijze zone’).

Om dit mogelijk te maken moeten horeca-uitbaters de juiste informatie en ondersteuning krijgen. Ze moeten zekerheid hebben over de mogelijkheden en weten wat er wettelijk toegestaan is. De meeste uitbaters hebben hiervoor een degelijke begeleiding nodig. Want het spreekt voor zich dat wanneer de werkelijke lonen volledig worden aangegeven, en de grijze zone dus wit wordt, dit gewoonweg onbetaalbaar is voor de meeste ondernemingen, waarvan de winstgevendheid vandaag al heel sterk onder druk staat.

Het is dan ook terecht dat de horeca-uitbaters om bijkomende compensatiemaatregelen vragen. Maar het is ook belangrijk dat zij de bestaande maatregelen kennen, herkennen en gebruiken. Denk maar aan het systeem van de overuren, het flexi-job-statuut, enz. ; maatregelen die aanzienlijke besparingen mogelijk maken. Er bestaan ook andere specifieke sectormaatregelen zoals de verhoogde flexibiliteit, nachtwerk, onkosten verbonden aan sociale voordelen voor werknemers, premiestelsels, de groepsverzekering, pensioenregelingen, enz. Al deze maatregelen moeten ingezet worden om de horecasector duurzaam te begeleiden in haar transformatie.

Horeca-uitbaters die vandaag de Witte kassa gebruiken leven in een wereld van oneerlijke concurrentie. Zij geven hun inkomsten en personeel voor 100% aan en leveren een kwaliteitsvolle service aan hun klanten. Zij hebben de voordelen van de ‘witte kassa’ begrepen. Zij verdienen erkenning. We moeten pleiten voor fair play binnen een sector die respectvol met zijn klanten, personeel en de wet omgaat. We moeten ervoor zorgen dat alle culinaire kunstenaars een fatsoenlijk inkomen verdienen met hun talenten.

We mogen niet voor de gemakkelijke oplossing gaan en zomaar gehoor geven aan verkeerde en zelfs gevaarlijke informatie. Het is dus van essentieel belang dat de horeca-uitbaters, die daaraan behoefte hebben, zich laten ondersteunen en begeleiden door professionals die vertrouwd zijn met alle juridische aspecten rond de optimalisering van horecazaken. Op die manier kunnen de uitbaters een winstgevende toekomst tegemoet gaan binnen een evenwichtig kader dat ook voor iedereen gelijk is.

Tewerkstelling in de horecasector moet volledig officieel zijn, en dat is ook haalbaar. Het is op die manier dat de sector zijn verdere toekomst zal kunnen uitbouwen en dat het culinair erfgoed beschermd wordt en zich ten volle zal kunnen ontplooien.