De horecasector is één van de eerste sectoren die zwaar getroffen werd door de door de overheid opgelegde maatregelen in de strijd tegen het Coronavirus COVID-19.

De economische kost van deze maatregelen is enorm voor een sector die meer dan 60.000 ondernemingen en 186.000 werknemers telt. De overheid heeft ondertussen reeds maatregelen genomen ter ondersteuning van de bedrijven en de zelfstandigen. En de horecasector kan hier uiteraard ook reeds gebruik van maken.

Maar specifiek voor deze sector zijn er onvermijdelijk nog extra maatregelen nodig om het arsenaal aan reeds genomen maatregelen te vervolledigen. Zoals alle beleidsmakers terecht zeggen, “Het is oorlog!”. En om een oorlog van deze omvang te winnen hebben we een leger, wapens en munitie nodig.

Vandaag voeren we een “gezondheidsoorlog” en onze vijand is het Coronavirus COVID-19. Maar morgen, eens we de oorlog tegen het virus hebben gewonnen, en laat ons hopen dat dit moment er snel zal aankomen, moeten onze ondernemingen ook nog een bijkomende oorlog (kunnen) winnen. Dit is een economische oorlog. De vijanden in deze oorlog zijn de falingen van ondernemingen en een economische recessie. Ook dan moeten de maatregelen blijven duren. We moeten hierbij niet naïef zijn. De economische heropleving zal tijd vergen en alle maatregelen die de economie kunnen aanzwengelen zullen nodig zijn.

Waarom niet de vraag stimuleren? Waarom niet een keynesiaanse aanpak specifiek voor de horeca? Het gezinsinkomen en de koopkracht van de gezinnen staat onder druk, o.a. door de economische werkloosheid. De ondernemingen zullen hun uitgaven inkrimpen. Niet alleen nu maar ook in de nabije toekomst.

Daarom een voorstel voor drie concrete maatregelen die de consumptie zullen doen stijgen in de Belgische horeca:

· Verhoog de fiscale aftrekbaarheid voor beroepsmatige restaurantkosten van 69 naar 100%.

· Laat de gezinnen, m.a.w. de particulieren, toe dat een deel van hun restaurantkosten fiscaal aftrekbaar worden, bv. 20%, waarbij een algemene bovengrens kan ingesteld worden zoals ook de Belgium Restaurant Association in 2017 al voorgesteld heeft.

· Laat de werkgevers toe dat ze, indien ze het zelf willen en al dan niet bovenop de bestaande systemen van maaltijdcheques, restaurantcheques van bijvoorbeeld € 250,00 aan hun personeel geven. Deze restaurantcheques moeten ook door werkgevers die reeds maaltijdcheques aanbieden aan hun personeel kunnen gegeven worden. Deze restaurantcheques dienen volledig aftrekbaar zijn en vrij van werkgevers- of werknemersbijdragen., dit zowel fiscaal als parafiscaal (sociale zekerheid). Deze maatregel ter verhoging van de koopkracht kan men gebruiken om het maatschappelijke leven en de sociale cohesie terug te stimuleren. Eveneens is dit een maatregel ter erkenning en ter compensatie van de vele opofferingen die het verzorgend personeel, onderzoekers, werknemers in de voeding en de distributiesectoren,…. de voorbije periode hebben gedaan. Kortom, het betreft een bedankje en compensatie voor iedereen die extra inspanningen heeft geleverd voor het algemeen belang, dit vaak ten koste van hun eigen veiligheid en die van hun familie. Voer een verdere daling van de loonkosten in.

Naast het stimuleren van de vraag is het eveneens noodzakelijk dat voor deze arbeidsintensieve sector de loonlasten verder dalen en dat de bedrijven daarin begeleid worden. Een materie waar PPMGL Consulting in gespecialiseerd is.

De horecasector heeft de laatste jaren heel veel inspanningen gedaan om haar transparantie en integriteit te verhogen door de opgelegde fiscale en sociale verplichtingen na te leven. Dit maatschappelijk engagement werd nog verhoogd door de invoering van de “witte kassa”.

In die context werden reeds een aantal loonkostverlagende maatregelen genomen. Het verder blijven toepassen van deze maatregelen is essentieel voor het overleven van de bedrijven in de sector zowel op korte, middellange als lange termijn.

Maar men moet verder gaan durven gaan. Men moet bv. de structurele lastenverlaging bij het gebruik van de “witte kassa” van toepassing maken op alle voltijdse werknemers en deze lastendaling niet meer beperken tot 5 werknemers.

Last but not least.: Ga, eens het terug toegelaten is, terug op restaurant en café. Dit is de verantwoordelijkheid van éénieder onder ons. Keer terug naar jullie geliefde restaurants van zodra het mag.. Ook dit is een daad van solidariteit voor een sector, die zelf ook haar solidariteit bewezen heeft.